Πλάνο, πλάνα, σχέδια, μοτίβα, προγράμματα, φαντασίες, υποθέσεις μερικές από τις λέξεις που αφορούν τις προσπάθειες μας να κατακτήσουμε το μέλλον και να ζήσουμε με σιγουριά κι ασφάλεια εκεί. Και το εκεί είναι εδώ. Κι ένας θεραπευόμενος μου θρηνεί για τα χαμένα του πλάνα. Τα σχέδια του για το μέλλον, το πλάνο και τα πλάνα του, οι υποθέσεις και οι φαντασίες του δεν αφορούσαν το μέλλον αυτό! Το μέλλον που σχεδίαζε είναι εδώ και ακούει στο όνομα κορωναϊός και πανδημία. Δεν ήταν στο πλάνο του αυτό.
Πλάνο ουδέτερο, αρχ. ελληνικά ο πλάνος = αυτός που παραστρατεί, που οδηγεί σε σφάλμα, απατεώνας, απατηλός, πλάνος, εξ ου και η πλάνη, αλλά και ο πλανόδιος = αυτός που βαδίζει σε μονοπάτια, ο περιπλανώμενος.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε έχουν δύναμη και αποτελούν σημαντικά εργαλεία στην επικοινωνία μας τόσο με τους άλλους, όσο και με τον εαυτό μας. Μάλιστα μερικές λέξεις έχουν μια τέτοια δύναμη που συχνά μπορούν να επηρεάζουν ασυνείδητα τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε δημιουργώντας τη δυστυχία μας (ή την ευτυχία μας).
Μερικές ακόμα λέξεις: Ποτέ και Πάντα.
«Ποτέ δεν θα χωρίσουμε». Όμως στη ζωή ελάχιστα είναι τα πράγματα που δεν θα συμβούν «ποτέ». Το «ποτέ» περιέχει την απόλυτη αρνητική μορφή μιας δήλωσης.
«Πάντα θα είμαστε μαζί». Ωστόσο, στην πραγματικότητα που λέγεται ζωή, οι περιπτώσεις που κάτι ή κάποιος ισχύει για «πάντα» είναι ελάχιστες. Το «πάντα» περικλείει την απόλυτη θετική μορφή μιας έκφρασης. Λες και υπάρχει κάτι που να είναι απόλυτα θετικό. Ή απόλυτα αρνητικό. Κι όμως ως τέτοια μοιάζει αυτή η εποχή. Η εποχή του κορωναϊού. Κλεισμένοι στα σπίτια μας. Μήπως η ευκαιρία μας να παρατηρήσουμε ποιο είναι το σπίτι στο οποίο κλειστήκαμε μέσα; Μήπως το σπίτι μας είναι ο εαυτός μας; Το μυαλό μας, το σώμα μας, τα συναισθήματά μας;
Μήπως να παρατηρήσουμε πόσο κλεισμένοι είμαστε στο περιοριστικό μυαλό μας; Πόσο ανέπαφα/οι (δεν) βιώνουμε το σώμα μας; Μήπως τα συναισθήματα μας περιορίζονται στο φόβο και την παράνοια;